Towarzystwo Przyjaciół Rzek
Iny i Gowienicy

Obszar rzeki Ina wraz z dorzeczem jest obszarem szczególnie cennym przyrodniczo, ponieważ rzeka ta wraz z dopływami jest siedliskiem rzadkich gatunków krągłoustych, jak: minóg morski Petromyzon marinus, minóg rzeczny Lampetra fluviatilis, minóg strumieniowy Lampetra planeri oraz ryb, jak: łosoś Salmo salar, troć wędrowna Salmo trutta trutta m. trutta, pstrąg potokowy Salmo trutta trutta m. fario, certa Vimba vimba, boleń Aspius as pius, węgorz Anguilla anguilla, kiełb Gobio gobio, kiełb białopłetwy, Romanogobio albipinnatus, słonecznica Leucaspius delineatus, koza Cobitis taenia, piskorz Misgurnus fossilis, śliz Barbatula barbatula, głowacz Cottus gobio.

W położonym kilkaset metrów od ujścia Iny jeziorze Dąbie stwierdzono występowanie ciosy Pelecus cultratus, więc istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo wystąpienia tego gatunku w dolnej Inie, ponieważ wody dolnego odcinka tej rzeki są zimowiskiem wielu gatunków ryb z okolicznych wód. Ina ma jeden z najdłuższych niezabudowanych żadnym progiem odcinków przyujściowych. 

Aż 57 kilometrów rzeki jest wolne od jakichkolwiek budowli przegradzających rzekę. Daje to ogromne możliwości migracyjne, zaś dzięki sprawnie działającej w Stargardzie Szczecińskim przepławce, ryby mogą docierać aż do Recza, tj. na około setny kilometr rzeki. Dzięki takiej sytuacji gospodarzowi wody, Polskiemu Związkowi Wędkarskiemu, Zarządowi Okręgu w Szczecinie, udało się skutecznie odbudować stada wędrownych łososiowatych, które znów są główną wędkarską atrakcją tej rzeki.

Ryby łososiowate

Obecnie Towarzystwo Przyjaciół Rzek Iny i Gowienicy wspólnie z ZO PZW Szczecin rozpoczęli odbudowę stada lipienia, które w przyszłości stanie się dodatkową atrakcją dla muszkarzy.

Widowiskowe tarło wędrownych łososiowatych, które można obserwować w Goleniowie, to atrakcja również dla osób z poza wędkarskich kręgów, bowiem jest to spektakl mogący zachwycić każdego, kto lubi przyrodę.

 Oprócz wymienionych, w ekosystemie tym możemy spotkać przedstawicieli wielu zagrożonych, lub ginących gatunków, od chronionych krasnorostów Hildebrandia rivularis, tworzących charakterystyczne czerwone plamy na kamieniach, zwłaszcza w głównym dopływie Iny, Krąpieli, źródliskowych zespołów mchów i wątrobowców na niezniszczonych fragmentach burt brzegowych, w wielu miejscach spotkać można w korycie włosieniczniki, z roślin kokorycz pustą, wątłą i kokorycz drobną, która jest na liście czerwonej księgi, przez ptaki (lęgowe, zimujące i przelotne) bocian czarny, zimorodek, pliszka górska, pliszka żółta, trznadel, pluszcz, łabędź niemy, łabędź krzykliwy, łabędź czarnodzioby, samotnik, łęczak, czajka, derkacz, kszyk, krwawodziób, gąsiorek, srokosz, jarzębatka, potrzeszcz, pokląskwa, podróżniczek, słowik szary, słowik rdzawy, błotniak łąkowy, błotniak stawowy, bielik, orlik krzykliwy, kania ruda, kania czarna, po ssaki np. bóbr oraz wydra. Z siedlisk przyrodniczych na szczególną uwagę zasługują różne formy lasów łęgowych, grądy, buczyny oraz łąki świeże użytkowane ekstensywnie.

Obszar Natura 2000 

Rzeka Ina ze swoimi dopływami to także ważny korytarz migracyjny o znaczeniu krajowym, który odgrywa rolę, jako szlak migracji dla rzadkich i zagrożonych gatunków zwierząt jak np.: łoś oraz wilk, o wymienionych powyżej gatunkach ryb i ptaków nie wspominając. Jego ochrona będzie realizowana w oparciu o założenia opracowane dla ostoi sieci Natura 2000.
W świetle przeprowadzonych przez naukowców z Wydziału Nauk o Żywności i Rybactwa Akademii Rolniczej w Szczecinie - Katedra Anatomii i Embriologii Ryb, badań pod tytułem „Ewidencja gniazd tarłowych troci i łososia” rzeka Ina, jako ekosystem już dziś jawi się, jako dostępny i wykorzystywany przez wymienione gatunki.

Wędkarstwo

Dla wędkarzy tak różnorodne łowisko to niesłychanie atrakcyjna woda. Znajdzie tu coś dla siebie zarówno miłośnik połowów na spławik jak i spinningista, czy muszkarz.

 

Oprócz wymienionych chronionych gatunków ryb w odach Iny licznie występują prawie wszystkie gatunki ryb występujące w naszym kraju. Jesienią w dolnej Inie bardzo licznie gromadzi się płoć i okoń, które wpływają wielkimi ławicami z pobliskiej Damiąży, wykorzystując te wody, jako zimowisko. Za tymi gatunkami podążają drapieżniki, głównie szczupaki, choć i sandacza można spotkać, zaś na przyujściowym odcinku, co rusz słychać o walce z sumem. Często za ukleją uganiają się piękne bolenie.

Ina od Goleniowa w dół jest uznana za wodę nizinną, jednak z: racji występowania w niej wędrownych troci i łososia od 1 października do końca roku nie wolno poławiać na spinning. Obowiązujące na Inę zarządzenia gospodarza wody.

Artur Furdyna